Tsy mbola nisy zava-nitranga ve tao an-tranonao?

Isa-maraina dia natahotra ny hihaona amin’ilay lehiben’ny seranam-piaramanidina aho. Seranam-piaramanidina kely no niasako tamin’izay, ary ny olona rehetra dia nandre momba ahy tany amin’ny tambazotra, ilay “hotesy mpihirahira”.

Fa rehefa afaka volana vitsivitsy, foana tanteraka izay fahazotoana izay ary tsy nisy mpiara-miasa tafiaraka tamiko intsony tao anaty fiara-manidina. Nifidy lalana lava kokoa aho fa tsy nanao sonia fifanarahana tsotsotra izay hitondra fahombiazana ho ahy mandritra ny fotoana fohy fotsiny.

Kanefa, hoy ilay talen’ny seranam-piaramanidina izay tafahaona amiko isa-maraina hoe : “Dia ahoana, tsy mbola malaza foana ve? Toa tsy lasa olo-malaza akory ianao.” Kay, narary tamiko izay. Isa-maraina, isa-maraina!

Tahaka ny olona tsinontsinona aho, satria tahaka izay aho nanao asa tsara kokoa… saingy tsy izay no lalako, tsy izay no feon’ny foko.

Raha tamin’izany dia tsy azoko an-tsaina ireo zava-baovao mety hatolotra ahy anio. Kanefa… manome toky antsika mazava ny Baiboly ny amin’izany:

“Ankino amin'i Jehovah ny lalanao, ary matokia Azy, fa hataony tanteraka.” (Salamo 37:5)

Rehefa azontsika tsara ny zavatra ampianarin’ny Baiboly dia mahazo matoky isika fa tsy hamitaka mandrakizay Andriamanitra!

Anio, dia te hihaona amin’ilay talen’ny seranam-piaramadinina indray aho mba hilaza aminy fa tena ilaina ny mizotra amin’ny lalana sarotra sy alavitra indrindra. Ary koa ny mba hizarana aminy ilay fiarovana tsara indrindra ao amin’Andriamanitra.

Ao amin’Andriamanitra irery ihany no hahazoana ny tena fiarovana mafy, satria raha mbola eto an-tany dia tsy hahita izany mandrakizay!

Tsy zava-dehibe mihitsy ny fahafantaranao ny toerana misy anao ankehitriny. Ny tena ilaina dia ny fahafantaranao fa milamina tsara ianao rehefa mandroso MIARAKA AMIN’ANDRIAMANITRA!