Ary rehefa tsy manasitrana Andriamanitra?
Mino zato isan-jato ny tenako fa Andriamanitra dia Ilay Andriamanitra manasitrana. Tsy niova. Izy dia tsy miova omaly sy anio ary mandrakizay (vakio ny Hebreo 13: 8 ).
Na izany aza dia mino koa aho fa izy no Tompon’izao rehetra izao. Andriamanitra tsy nampanantena ny hanasitrana ny marary rehetra eto. Midika ve izany fa tia kokoa olona sasany noho ny hafa Andriamanitra? Tsy izany mihitsy … Midika ve izany fa tokony hitsahatra tsy hivavaka ho an’ny fanasitranana intsony isika? Tsia, ny mifanohitra amin’izany aza. … Mampirisika antsika hivavaka sy hangataka am-pinoana ny Baiboly, amin’ny fahalalana fa Andriamanitra dia Fitiavana ary Mpanjaka.
Ity misy fijoroana vavolombelon’ny mpamaky iray izay nanoratra tamiko: “Marary aho ary anatin’ny drafitr’Andriamanitra. Ny masoko dia mifantoka amin’i Jesosy Kristy. Ny tokiko, ny vonjiko ary ny fanantenako dia ao Aminy. Tsy handao ahy Izy ary tsy hanary ahy. Tanteraka ao amin’ny fahalemena ny Heriny. Misaotra satria mahatoky Ianao Tompo ô. “
Raha mamakivaky ny lohasahan’ny aretina ianao amin’izao, matokia fa tsy hanary anao Andriamanitra. Eo anilanao isan’andro amin’ny fotoana tsara sy ratsy Izy, na anatin’ny fahasalamana na aretina. Izy dia manohana anao. (Mamporisika anao aho hamaky ireto andininy ireto … Matio 28.20 ; Salamo 54.6 ; Salamo 27.1 ; Salamo 46.1 ; Isaia 44.2 )
Ary farany, ny fanasitranana mahagaga sy lehibe indrindra izay nomena ho an’ny rehetra dia ny fahagagan’ny Famonjena, ny famelan-keloka. Ny fampanantenana ho amin’ny fiainana mandrakizay, izay tsy hanana anjara any intsony na ny fisaonana, na ny tomany, na ny alahelo, na ny fahafatesana. Izany no vakintsika ao amin’ny Apokalypsy 21.4 : “Ary hofafany ny ranomaso rehetra amin’ny masony, ary tsy hisy fahafatesana intsony, sady tsy hisy alahelo, na fitarainana, na fanaintainana, fa efa lasa ny zavatra taloha. “
Eo am-piandrasana ry namako, dia mamporisika anao aho handalina isan’andro ny fiarahanao miaraka amin’Andriamanitra. Hamaky ny Teniny satria IZY no Loharanon’aina ! Ary izay no zava-dehibe indrindra: ny fifandraisantsika miaraka amin’ny Tompo. Fifandraisana lalina sy marina isan’andro ! Ary avy amin’io fifandraisana io dia mirotsaka ny fitahiany, izay mety ho fanasitranana, nefa mety ihany koa hoe hery izay hanosika ny hijoro ao amin’ny fitsapana. Hitahy anao hatrany anie Andriamanitra!
